Dagboek Abiant/Lycurgus – Fatra/Zlin deel 2
Deel 2
Door: Arjan Taaij
Foto: Jan Kanning
“Wat niet kan, is nog nooit gebeurd!”
“Een kill-block van diagonaal Gino Naarden, 25-23 in de vierde set! Spelers rennen het veld op en vallen elkaar in de armen, 4500 uitbundige supporters schreeuwen hun helden luidkeels toe. Wethouder de Rook geeft zijn collega van de gemeente Zlin tevreden een handdruk. Een dag waarin de samenwerkingsrelatie tussen Zlin en Groningen is verbeterd. Energieconcern Essent is het gesprek gestart met AlpiQ Generation. Joop Alberda heeft tijdens het kennissymposium het Groninger bedrijfsleven geïnspireerd met zijn droom die hij als net afgestudeerde gymnastiekleraar uitsprak. Het bedrijfsleven borrelt na in de business lounge, terwijl Studio Sport in hun uitzending de samenvatting van de wedstrijd op Nederland 2 start. Nederland maakt kennis met Abiant/Lycurgus en Groningen en is getuige van een wervelend volleybalfeest die zij in de afgelopen 15 jaar niet hebben gezien. Ze zijn getuige van de plaatsing van Abiant/Lycurgus voor de 4de ronde van de Europa Cup. Abiant/Lycurgus schrijft geschiedenis door zich voor het eerst in haar bestaan te plaatsen voor de 4de ronde. De ambitie heeft een gezicht gekregen en vormde de opmaat naar de gewenste noodzakelijke professionalisering. Er ging die avond even niks boven Groningen.
Op 23 oktober 2014 stuurde ik bovenstaande inleiding naar diverse personen binnen de Nederlandse volleybalbond en de Groninger politiek. Uiteraard betreft dit een fictief verhaal, maar zoals Daniël Lohues ooit zong: “Wat niet kan, is nog nooit gebeurd.” Toen in midden juni de loting bekend werd gemaakt, kwam ik via Google en Wikipedia al snel bij de stedenband tussen de gemeente Zlin en Groningen. Unieke mogelijkheden flitsten direct door mijn hoofd. Ik dacht aan een vol Martiniplaza en aan Joop Alberda. Maar ook aan de kansen om ons nog nadrukkelijker te positioneren en onze ambitie ook met daden te laten zien. De kans om sport, politiek en volleybal in Groningen op de kaart te zetten. Spektakel! Een “unique experience” zoals Pine and Gilmore het beschrijven in hun boek: “De Belevinisdomeinen”. Het zou een belevenis voor elke sportliefhebber in de stad Groningen en ommeland moeten worden.
Ondanks alle positieve reacties van zowel het bedrijfsleven, de Nederlandse volleybalbond alsmede de Groninger politiek spelen we op donderdag 18 december toch in onze eigen hal. Na een positief gesprek op het stadshuis en de bereidwilligheid bij de Nederlandse volleybalbond om ons te helpen, besluiten we op 14 november 2014 uiteindelijk intern om deze unieke belevenis voor een later moment te bewaren. Kwaliteit van deze dag stond voorop. Getoetst en gewogen trekken we de conclusie dat we niet de kwaliteit kunnen leveren waar we voor staan als organisatie. We informeren direct onze partners dat we het hoogtepunt willen bewaren voor 14 januari 2015; thuis tegen Etnikos/Alexandropoulis uit Griekenland, de opponent in de 4de ronde van de Challenge Cup.
Over twee wedstrijden verliezen we, terecht. Weliswaar nipt met 3 tegen 2. Tegen een ploeg die op dit moment de betere was. Wat rest is een droom. Een droom van het spelen in een vol Martiniplaza. Een droom die zeker blijft!