De Sportwereld Rond in een 11-tal vragen: Marte Koorenhof
Foto's: (c) Arnold Meijer
De eerste jaren na haar geboorte op 10 maart 1961 woonde ze in de Invasiestraat in Corpus den Hoorn, maar zakte in 1964 verder af naar het zuiden. Aan de Veenweg bleef Marte Koorenhof, geboren Folkers, bij haar ouders wonen tot dat ze verliefd werd op Henk en met hem in Beijum ging wonen. Samen verhuisden ze naar Harkstede waar ze bijna dagelijks, als het weer niet te slecht is, naar haar werk als praktijkondersteuner bij een huisarts in de stad fietst.
Henk had ze ontmoet bij een basketbaltoernooi. Niet dat Marte op dat moment iets met basketbal had. Het was een vriendin die haar had meegenomen naar het toernooi en de rest is geschiedenis. Ze kregen twee dochters, Inger en Kirsten, die, hoe kan het ook anders, op verschillende wijze actief zijn bij basketbal.
Marte nam de plaats over Henk nadat ze samen twee jaar achter de jurytafel hadden gezeten. Henk ging de vloer op als scheidsrechter en sinds 1979 is Marte de vaste kracht achter de jurytafel van Donar en vaak ook als het Nederlands team in Nederland speelt. Balspelen zijn niet haar favoriete sporten om zelf te doen. Op recreatief niveau tennist ze bij De Woldmeppers in Harkstede. Meppen kan ze beter met de riem door het water. Bij de Hunze behaalde ze diverse roeisuccessen. Fotografie is één van haar vele andere hobby's en met het fototoestel is ze regelmatig langs het sportveld en in de natuur te vinden. Net als de afgelopen jaren staat er ook weer een foto door haar gemaakt in de Groninger scheurkalender.
Wat is voor jou het meest indrukwekkende moment in de Groninger sportgeschiedenis?
Dat is toch het eerste Nederlandse kampioenschap van Donar in 1982. Het was in de Evenementenhal. Ik zat toen ook achter de tafel. Die wedstrijd was loeispannend. Ze werden voor het eerst kampioen. Natuurlijk zijn er wel meer sportmomenten. Dat ik met de Hunze-acht clubkampioen werd bij de Head of the River in Amsterdam. Dat was een geweldig gevoel. Of de dames Hellemans die zilver wonnen op de Olympische Spelen vond ik ook geweldig, maar het eerste kampioenschap van Donar vond ik het indrukwekkendst.
Leukste sport om naar te kijken?
Moet je dat nog vragen! Basketbal is gewoon het leukste. Tennis is ook heel leuk, maar dat duurt soms wel heel erg lang.
Leukste sport om te doen?
Zonder een moment van twijfel: roeien. Het vrije gevoel. Toen we met die acht de Head wonnen. Het gevoel van macht als zo’n acht over het water gaat.
Favoriete sporter aller tijden?
Roger Federer en Michael Jordan natuurlijk. Roger Federer is ook een gentleman. Het staat nog op het lijstje om een keer naar een wedstrijd te gaan waar hij speelt.
Grootste ergernis op sportgebied?
Arrogante mensen. Dan kunnen sporters, maar ook bestuurders zijn. We hebben bij Donar ook bestuurders gehad die veel beloofden, maar niets waarmaakten. Je moet doen wat je zegt. Voetballers die er direct bij gaan liggen. Kijk naar wielrenners die na een val weer geblesseerd op de fiets klimmen en doorgaan. Ross Bekkering die op zijn muil viel. Tanden er uit en hupatee later weer in het veld stond. Dat vind ik karakter.
Beste sportprogramma op tv?
Na lang nadenken: Holland Sport en wat ik heel leuk vind bij grote sportevenementen zoals de Olympische Spelen zijn de praatprogramma’s of ‘s ochtends de samenvatting met de hoogtepunten.
Beste sportprogramma op de radio?
Eigenlijk alleen maar Langs de Lijn en Radio Tour de France. Radio Tour de France is eigenlijk nog leuker ook omdat het een vakantiegevoel geeft.
Beste sportboek?
Dat wordt dan een sportfotografieboek: Sportret van Klaas Jan van der Weij. Hij is een superfotograaf die maakt net even andere foto’s van sporters dan anderen. Neem deze foto van de wielrenners. Hij zoekt een locatie waar ook precies de schaduw van de wielrenners weer opstaat. Hoe bedenk je zo iets. Op tafel verschijnt het grote boek dat gesigneerd is door Klaas Jan van der Weij en vol bewondering laat Marte verschillende foto’s zien.
Beste sportcommentator?
Niet meer Mart Smeets. Hij weet te weinig van het huidige basketbal. Noemt feiten over spelers die niet waar zijn. Vroeger vond ik dat hij mooie reportages kon maken. Ik heb niet een echt favoriete sportcommentator.
Wat is dé sportlocatie van de stad?
Een kolkende Martiniplaza. Het moet alleen nog een echte topsporthal worden waar altijd getraind kan worden. Het natuurlijk bizar dat je in het competitieschema rekening moet houden met een beurs in de MartiniPlaza. Dan kun je vijf weken geen thuiswedstrijden spelen. Als het een echte topsporthal wordt kunnen de volleyballers er trainen en hun wedstrijden spelen en misschien kunnen we dan nog eens een Davis Cup naar Groningen halen.
Met wie zou je een Groninger koek van stadsbakker Meijer willen eten als ontbijtje?
Klaas Jan van der Weij. Met hem zou ik graag over sportfotografie willen spreken.