Een Koreaanse crash
Het is zaterdagmiddag en op de deur van ons appartement hangt een verzegeld briefje. Het is altijd een hele uitdaging om de inhoud van onze post, of in dit geval dit briefje, te ontcijferen. Mijn vriendin heeft inmiddels het Koreaanse alfabet onder de knie en komt vaak een heel eind. Zelf maak ik vaak gebruik van de handige translate apps. Door een foto te maken van de Koreaanse tekst en daarna te kiezen voor de gewenste taal, staat binnen enkele seconden de vertaling op je schermpje.
Op deze manier vogelen we o.a. uit waar bepaalde rekeningen voor zijn en hoe we ze moeten overmaken. Het verzegelde briefje bleek een mededeling dat de postbode drie keer niemand aantrof in ons huis en er een aangetekend stuk voor ons is. Net als bij ons in Nederland is deze af te halen op het postkantoor. De translate app vertelt me dat dit postkantoor zich circa 10 kilometer van ons huis bevindt.
Omdat we toch in de auto wilden stappen, besluiten we eerst dit adres in de Koreaanse navigatie in te toetsen. Met respect kijk ik altijd naar mijn vriendin die tovert met de Koreaanse tekens en in een mum van tijd de juiste eindbestemming op het scherm krijgt. Die eindbestemming zullen we die middag echter niet bereiken.
Bij het door mijn vriendin onderweg keurig opvolgen van de orders van de Koreaanse navigatie mevrouw en al rijdende op de rechterbaan van een ringweg, opeens een knal en in een split second grote paniek. We werden links van achteren geramd door een grote truck, waardoor we in een pirouette van 360 graden over de weg schoven en tijdens deze slinger nog een beuk van deze truck in onze zijkant kregen. Uiteindelijk kwamen we tegen de stoep van de linker weghelft in tegenovergestelde richting tot stilstand. We wisten gelijk dat we er goed vanaf waren gekomen.
Vanaf dat moment gaan we een soap meemaken die kennelijk hoort bij een auto-ongeval in Korea. Ik sla even een stukje over, maar de vrouwelijke voorbijganger die ons behulpzaam was bij de eerste verklaringen met de politie hamert erop dat we in de ambulance naar het ziekenhuis gaan. Mijn vriendin en ik voelen daar weinig voor, omdat we merken dat we echt niets mankeren. Maar haar aandringen is zo overtuigend dat we toch maar met frisse tegenzin in de ambulance stappen.
Terwijl we op de emergency-room een beetje ongemakkelijk liggen tussen de echte ‘patiënten’, stapt er een man binnen die in het Koreaans nogal verhit tegen ons begint te praten. Het vreemde van veel Koreanen is dat ook wanneer je aangeeft het niet te verstaan en te begrijpen, ze ongestoord door blijven ratelen. Het bleek in ieder geval een man van onze verzekering te zijn, die ons wilde updaten. Bij het bellen naar mijn eigen verzekeringsman die een beetje Engels spreekt, wordt één ding duidelijk. De boodschap is dat we moeten zorgen dat we worden opgenomen in het ziekenhuis!
Door me er daarna even in te verdiepen wordt alles me duidelijk. Het systeem is hier zo dat er altijd een schuldverdeling is. Het komt zelden voor dat er één partij aansprakelijk wordt gesteld. Men heeft vaak een verdeling 30/70 of 60/40 enz. En ongeacht datgene wat is voorgevallen, is het ook nog eens zo dat de partij met de meeste lichamelijke of materiele schade, achteruit gaat in zijn schuldaandeel. Daarnaast rekent men bijvoorbeeld voor een dag opname in het ziekenhuis 1000 euro. Echter, wij waren blij dat we na controle in het ziekenhuis naar huis werden gestuurd.
Maar onze verzekeringsman en alle Koreanen die we daarna ook spraken adviseerden ons om de dag er na toch weer naar een ander ziekenhuis te gaan en te zinspelen op een opname. We hebben dit nog één keer gedaan, met het idee dat we ons niet in de vingers moeten snijden qua schuldaandeel. Maar het is natuurlijk erg lachwekkend om kerngezond een ontzettende nekpijn te faken.
Het systeem is hier dus zo dat het voor vele Koreanen een sport is om na een ongeval de kosten zo hoog mogelijk proberen te krijgen voor een zo goed mogelijke schuldvraagverdeling en daarnaast om er geld mee te verdienen. Erg krom en vreemd!
Alle overige zaken zijn hier overigens picobello geregeld. Van een huurauto die gelijk voor de deur staat tot aan de auto die er met 4 nieuwe velgen, banden en een carrosserie- metamorfose weer beter uit ziet dan ooit. Daarnaast is iedere auto voorzien van een videosysteem. Enkele dagen later kregen we dan ook bij de politie de crash te zien vanuit het perspectief van de Trucker. Hier werd duidelijk dat wij er totaal niets aan konden doen en ondanks dat de politie dan zou gaan voor een 20/80 verdeling, had de verzekering van de tegenpartij 100% schuld op zich genomen.
Als we Koreanen waren geweest, waren we nu slapend rijk geworden!