Pour le plaisir

Vrijdag 6 oktober 2017. De belangrijkste dag uit mijn damjaar. Het is de dag van de schifting tijdens het WK in Tallinn. Uit de drie kwalificatiepoules gaan slechts de eerste vier over naar de finalepoule. Er worden vandaag twee rondes gespeeld, dus er is nog van alles mogelijk. Revelatie van het toernooi, Groninger Wouter Wolff (18 jaar!), staat bovenaan in poule C; wereldkampioen Roel Boomstra staat vierde, op de wip dus. Ik sta elfde en heb slechts nog kans als ik twee keer win. Te beginnen met de Nederlandse grootmeester Kees Thijssen. Doe het maar eens. Het lukt me niet om kansen te krijgen: remise en mijn WK is voorbij. Niet dat het aan deze remise lag; ik verloor in de vierde ronde van de Oekraïense grootmeester Kirzner en had het mezelf daarmee al erg moeilijk gemaakt. Wie wel kansen krijgt is Roel Boomstra. Tegen Wouter Wolff. Op de 44^e zet heeft Boomstra een winnende voortzetting. Maar hij ziet het niet en Wolff ontsnapt. Aan het eind van de dag staat Wolff bovenaan en gaat naar de finale. Boomstra wordt vijfde en haalt het net niet. Wolff zal het daarna verdienstelijk doen in de finale met een achtste plek. Hetzelfde resultaat als ik haalde op het vorige WK, in 2015.

Wat is er sinds die tijd veranderd? Mijn achtste plek in 2015 was het resultaat van hard werken en in de 2016 plukte ik daar, met de behaalde A-status van NOC*NSF als wind in de rug, nog de vruchten van met mooie damtoernooien met bijvoorbeeld een World Cup in Suriname en de IMSA ‘Elite Mind games’ in China. Natuurlijk was er ook de WK-match Boomstra-Groenendijk, waar ik, zij het niet als speler, maar als secondant van Roel een succesvol einde van het jaar meemaakte.

En toen kwam 2017. Ik haalde de door NOC*NSF vereiste top-8 op de wereldratinglijst (lang) niet, dus de A-status werd een Selectiestatus, waardoor de maandelijkse toelage wegviel. Benevens de financiële tegenvaller was het een teken dat ik weer hard aan de slag moest, wilde ik in de wereldtop blijven dammen. En dat ging niet zo lekker. Het bleek dat 2016 met de WK-match en de nasleep daarvan veel energie had gekost en die kreeg ik niet zomaar terug. Het NK in april leverde een teleurstellende zesde plaats op en ook in andere toernooien en de clubcompetitie (spelend voor Hijken DTC) haalde ik geen topresultaten.

Op het moment ben ik met teveel dingen tegelijk bezig, waaronder afstuderen, om veel tijd aan trainingen te besteden. Daarom verwacht ik ook niet dat mijn resultaten zomaar zullen verbeteren. Dat is een bewuste keuze, maar ik heb de deur voor de topsport nog niet definitief gesloten; ik blijf enkele toernooien en competitie spelen. Waarom dan? Bij een groepscursus Frans die ik volg werd gevraagd: Pourquoi voulez-vous apprendre le français? Nou, pour le plaisir. En dat is ook meteen de reden voor mij om te blijven dammen. Plezier is altijd mijn grootste motivatie geweest en zal ik hoe dan ook nodig hebben, mocht ik me weer vol op topsport willen richten na mijn studie.

Wat heeft 2018 dan in petto? De climax in de clubcompetitie 2017/2018 is al geweest. We verloren de eerste wedstrijd van het seizoen, maar wonnen daarna de rest. Harm Wiersma had daarin een grote rol door in enkele topwedstrijden beslissend te zijn. Van Stigt Thans, die we in de onze zegetocht hadden verslagen, had ook de rest van de wedstrijden gewonnen en dus volgde een beslissingswedstrijd. Vrijwel alles ging mis voor ons en we werden afgedroogd met 13-7. Het grootste deel van het seizoen ging dus lekker, maar het duurde net te lang. Of was te vroeg begonnen. Of beide. De bekercompetitie volgt nog in mei of juni, maar daar winnen zou alleen een schrale troost zijn. Dan maar wachten op het volgende seizoen, dat start in september.

Verder in 2018: het EK in Sotsji (eind november - begin december) en natuurlijk de WK-match Boomstra-Schwarzman, die waarschijnlijk in december zal plaatsvinden; bij beide ben ik van de partij, respectievelijk als speler en secondant. Maar eerst begint volgende week het NK (4-13 april) in Harlingen, waar Groningen goed vertegenwoordigd is met Roel Boomstra, Wouter Wolff, Nick Hoving en ondergetekende. De afgelopen vijf jaar deed ik mee, maar ben niet verder gekomen dan een vierde plaats in 2016. Dit jaar ga ik er relaxter heen dan ooit, maar ook niet helemaal ongetraind. Pour le plaisir. Wie weet waar dat toe leidt!