Rogier Blink

Door: Koos Bauman

Hoewel hij vier jaar geleden tegen zijn zin moest stoppen als actieve topsporter is Rogier Blink nog dagelijks volop actief bij het wedstrijdroeien. Hij is even in Groningen nadat hij de afgelopen periode het commentaar leverde bij de World Rowing Cup in Rotterdam, als coach van de Nederlandse mannen acht onder 23-jaar naar Henley ging en vervolgens met ‘zijn’ acht bij de wereldkampioenschappen onder-23 jaar in Florida brons won. Hoewel hij eigenlijk ook het huis in Stad dat hij samen met vrouw Marloes Oldenburg heeft, moet verbouwen, komt de 37-jarige Groninger daar onvoldoende aan toe. Hij bereidt zich alweer op voor de volgende wereldkampioenschappen, die 24 augustus in Ottensheim, Oostenrijk beginnen en waar hij voor de roeibond verslag zal geven via de diverse sociale media. 

Het is exact twintig jaar geleden dat de 17-jarige Rogier Blink bij de AGSR Gyas aanbelde omdat roeien hem wel wat leek. Hoewel, hij was eigenlijk net te laat, de introductieperiode van de KEI-week was net voorbij. ,,Ik kreeg te horen dat ik te laat was, maar had de mazzel dat de voorzitster van de Cie400 (introductie commissie; kb) ook nog even kwam kijken. Zij vroeg hoe vaak ik wilde sporten. Weet ik veel. Ik heb veel tijd, want ik heb weinig college-uren. Ik was 90 kilo en twee meter, dus toen mocht ik nog lid worden.”

Rogier Blink, die een oudere broer en zus heeft, komt niet uit een sportieve familie. Sport stond wel centraal in zijn leven. ,,Op de middelbare school hield ik teletekstpagina 601 continue in de gaten. Ik heb ook een paar keer geprobeerd mee te doen aan per secondewijzer voor de categorie sport, maar dat zit altijd vol, maar ik denk dat ik zou winnen.” Blink nam tijdens de Olympische Spelen van Londen wel deel aan de RTL-sportquiz en won door alle vragen goed te beantwoorden. Hij wilde in elk geval zijn broer verslaan die eerder had deelgenomen aan de RTL-sportquiz. Daarin slaagde de competitief ingestelde Groninger glansrijk. 

Voordat hij lid werd van Gyas bleef het actief sporten ‘beperkt’ tot twee tot drie keer per week. ,,Ik heb getennist, deed aan mountainbiken en later fitness. In de fitnesschool stond een roeiergometer en zo is mijn interesse in het roeien ontstaan. De fitnessschool stelde toen niets voor. Als je nog niet uitgegroeid was, mocht je niets, maar 40% van mijn max gewicht.  Als je dat vergelijkt wat we nu doen met jongens van 17 jaar is dat heel anders.” 

Zijn keuze voor Gyas was destijds niet zo moeilijk. ,,Ik heb aan mijn zus gevraagd welke roeivereniging hoort niet bij Vindicat en zo kwam ik bij Gyas terecht”, vertelt Blink met een grote grijns. De keuze beviel de ambitieuze Blink prima. Na drie jaar had hij zijn eerste internationale uitzending in de skiff naar de wereldkampioenschappen onder 23-jaar. Nog geen A-finale, maar die prestatie verbeterde hij een jaar later in 2003 met brons in de skiff op de wereldkampioenschappen onder 23-jaar. Zijn grote inspirator was clubgenoot Jan-Willem Gabriëls die in de acht zilver won bij de Olympische Spelen van 2004. Blink werd in 2005 geselecteerd in de acht en was bij de Spelen van Peking in 2008 in de acht dicht bij een medaille met de vierde plaats. Vier jaar later hadden de Spelen van Londen zijn hoogtepunt moeten worden, het werd de vijfde plaats, bijna drie seconden achter de Duitsers die Olympisch kampioen werden. ,,Het had gekund gezien de uitslagen en de baan waar we lagen. De race was goed. Het was de spannendste olympische finale ooit. We lagen een halve seconde van brons af’’, aldus Blink die de teleurstelling nog steeds niet helemaal verwerkt lijkt te hebben. ,,Ik ben er echt een maand goed ziek van geweest, maar het gaf ook weer brandstof om wat anders te gaan doen.” Terwijl de andere roeiers met vakantie gingen, trainde Blink met Mitchel Steenman in de twee-zonder voor de Europese kampioenschappen waar ze de titel wonnen. Negen jaar na zijn eerste internationale medaille won Blink eindelijk weer. Het leek of het een begin werd van meer successen. Een jaar later won het duo brons bij de EK en in dat jaar behaalden ze ook brons in de twee-zonder bij de wereldkampioenschappen. In 2014 deelde Blink en Steenman in de algehele malaise van de Nederlandse equipe bij de WK op de Bosbaan en haalden niet eens de finale. En een paar maanden later was de internationale roeicarrière voor Blink voorbij toen hij door zijn rug ging. In februari 2016 ging definitief de deur voor hem dicht op de weg naar Rio toen hij niet voor de vier-zonder geselecteerd werd. 

,,Ik denk nog steeds dat ik juni 2016 fit genoeg was geweest om wel in de selectie opgenomen te worden.  Ik heb dat jaar nog hard getraind en goede resultaten neergezet, alleen niet op het moment dat het moest. In het Amerikaanse systeem had ik het gehaald. Daar selecteren ze nog tot twee weken voor de WK of Spelen.” Blink is nog steeds van mening dat het selectieproces toen niet helemaal eerlijk gebeurde en dat het besluit al bij voorbaat vaststond. ,,Heb het ook met Mark (Emke, de bondscoach; kb) daarover gehad. Ook later weleens, maar we kunnen daarna ook samen een biertje drinken”, vertelt Blink. Opmerkelijk dat Blink zich voor zijn doen zo makkelijk gewonnen gaf. ,,Dat zou ik in 2012 niet gekund hebben. Je kunt met klappende deuren vertrekken. Dan is de deur dicht en al die mensen met wie je jaren hebt samengewerkt, zitten dan binnen. Soms moet je ook dingen gewoon accepteren. Daar wordt het leven veel leuker van. Tijdens mijn rugproblemen in 2015 toen ik veel op bed moest liggen, heb ik ook geleerd om te relativeren Daarnaast heb ik ook veel aan Mark te danken. In 2005 heeft hij mij er wel bijgenomen, terwijl ik toen misschien een twijfelgeval was. Mark heeft me hard leren roeien.” 

Blink heeft tijdens zijn roeicarrière altijd zijn eigen plan getrokken en daarbij was trainen in Groningen belangrijk. ,,Weet je wat het mooiste is van Amsterdam? De trein naar Groningen. Ik voel me hier veel meer thuis. Het is prima te combineren. Als het belangrijk is, zat ik Amsterdam. Als je de randvoorwaarden goed regelt, is het net te doen. Mijn budget ging dan ook bijna geheel op aan de kamerhuur. Ik had een kamer in Groningen en in Amsterdam. Voor mij was dat het waard. Wintertraining op de Bosbaan vond ik een hel. Twee kilometer heen wind mee, twee kilometer terug, wind tegen. Tot 2007 waren de gezamenlijke trainingen in het weekend op de Bosbaan. Het skiffen kon prima thuis op het Noord-Willemskanaal. Verder heb ik ook een groot sociaal leven in Groningen en mijn vriendin woonde hier. Ik merkte dat dit goed voor mij uitpakte en heb dat goed onthouden. Ook in de jaren daarna heb ik nog zoveel mogelijk in Groningen getraind.” Met clubgenoot Nanne Sluis vormde hij in 2010 en 2011 een twee-zonder om toch maar zoveel mogelijk in Groningen te kunnen trainen. ,,Ik heb hem de kans gegeven hard te kunnen roeien en voor mijzelf om het op mijn eigen manier te doen.”

Blink is nu coach van de ouderejaars van Gyas en ook één van de drie coaches van het Regionale Talentencentrum. ,,Natuurlijk kijk ik ook een beetje naar de eerstejaars van Gyas, maar ik vind het leuker om met ouderejaars bezig te zijn. Ieder heeft een eigen doel en dat is leuk. Ik zie me als de schoolmeester en iedereen komt met veel plezier bij mij in de klas om te leren om dat doel te bereiken. Bij het RTC vullen we elkaar als coach goed aan. Eeke van Nes is een energiebom en brengt met haar olympische ervaring veel kennis binnen. Martijn Witteveen is rustiger.”

Wat zijn ambities zijn als coach weet Blink nog niet, zegt hij. ,,Ik kan ontzettend genieten van het afgelopen half jaar met de acht en dat ze de bronzen medaille hebben behaald bij het WK onder 23-jaar. Ik hoef niet per se op het hoogste niveau te coachen. De groep tot 23-jaar die ik nu gecoacht heb is leergierig en als coach heb je daar een grotere invloed. Dat is misschien toch de schoolmeester die er een beetje in me zit, daar haal ik meer energie uit.” 

Behalve Groningsbloed stroomt het Gyas-bloed hem ook door de aderen en daar waar nodig zal hij zeker gevraagd of ongevraagd zijn mening geven. ,,De doorlooptijd van een lid is tegenwoordig gemiddeld drie tot vier jaar. Dus als je er twintig jaar zit ben je een oude lul. Die kunnen heel vervelend zijn. Maar ze weten ook veel. Ik bemoei mij met alles wat direct met roeien te maken heeft. Dat is ook een onderdeel van mijn werk als coach. Door betere randvoorwaarden te scheppen, is dat ook beter voor mijn roeiers. Dat kan gaan over het materiaal, tot en met overleg met de ACLO over trainingsuren. Toevallig kom ik net van een vergadering met het bestuur voor het plannen op de kalender van de feesten komend seizoen. 

Gyas is veranderd in de twintig jaren dat Blink er lid is. ,,Het was op Gyas destijds raar om over de Olympische Spelen te dromen. Dat hebben Anneke Venema, Tessa Knaven en Jan-Willem Gabriëls veranderd. Sindsdien draait de club als een dolle. Dat moeten we vasthouden. Die drive en energie van mensen die er echt van durven te dromen en er vol achteraangaan, dat is wat de roeivereniging leuk maakt. Dat enthousiasmeert mensen om dat dat ook te proberen. Dat is het vliegwiel dat een vereniging naar 1100 man kan laten groeien. 

Tegenwoordig is er een studiebegeleider. Dat is ook nodig. Gyas heeft een verantwoordelijkheid voor mensen die zich helemaal de pleuris trainen, dat ze ook ergens met hun studie komen. Dat levert je uiteindelijk meer en betere roeiers op.”

Blink is langzamerhand de vele functies die hij heeft aan het afbouwen. ,,Het worden ook bijna te veel petten. Ben uit commissie wedstrijden van de roeibond gestapt.” Blink is nog voorzitter van de atletencommissie bij de bond. ,,Dat is in principe voor vier jaar. Na Tokio komt er hopelijk een nieuwe roeier die gestopt is die het wil overnemen.”

Vorig jaar trouwde hij met Marloes Oldenburg die momenteel in de vrouwen acht zit, met als doel op de Olympische Spelen van Tokio te starten. ,,Ik heb geen idee hoe het leven er uitziet als Marloes gestopt is en een normale baan heeft en we misschien kleine koters over de vloer krijgen. Dan is coachen misschien moeilijk te combineren. Nu ben ik één keer in de twee weken een dag niet aan het coachen. Misschien word ik met een levensstijl geconfronteerd waar ik dan niet aankan voldoen.”


Koos Bauman

Over Koos Bauman

Koos Bauman is sportfanaat en roeideskundige. Hij schrijft voor de site roeien.nl en is medewerker van RTV Noord en het Dagblad van het Noorden. Zelf heeft Koos basketbal gespeeld bij Olympia, gezwommen bij ZCG en de roeisport beoefend bij roeivereniging De Hunze.