Vrijdag de 13e
In interviews wordt mij met enige regelmaat de vraag gesteld: “Heb je ook een bijgeloof?” In eerste instantie beantwoordde ik deze vraag vaak simpel met “Nee.” Later heb ik het ook wel eens beantwoord met: “Nou, als een toernooi niet lekker loopt vervang ik vaak de pen waarmee ik noteer. Niet dat ik denk dat het echt mis blijft gaan als ik dat niet doe, maar het voelt toch fijn om iets te veranderen.” Ook het antwoord: “Als het even kan poets ik altijd mijn tanden voor de partij, maar dat is meer een gewoonte”, heb ik wel eens gegeven. Overigens heb ik wel meer vaste gebruiken tijdens toernooien. Zo at ik tijdens het NK vrijwel elke dag hetzelfde ontbijt. Lekker simpel op de automatische piloot.
Het NK Dammen 2018 was een bijzonder toernooi. Bij mijn weten werden er voor het eerst in de geschiedenis van het NK twee partijen gespeeld op de slotdag. En die dag, dat was een vrijdag de 13e.
Tot aan de laatste dag verliep mijn toernooi prima. Uit 9 partijen had ik 13 punten verzameld, waarmee ik kleine voorsprong had op veelvoudig winnaar Alexander Baliakin. Weliswaar had ik een kleine achterstand op de titelverdediger Martijn van IJzendoorn, maar met een beduidend lichter programma voor de boeg zag ik de laatste dag met vertrouwen tegemoet.
In de ochtendronde speelde ik tegen Bas Messemaker, die dit toernooi behoorlijk uit vorm was. In een partij waarin hij zocht naar vereenvoudigingen en ik juist naar complicaties, beging hij een grote fout. Ik won de partij. Naar verwachting kwam Martijn van IJzendoorn niet tot winst, waardoor hij zakte naar plek 2/3. Voor het eerst in het toernooi ging ik ongedeeld aan kop.
In de middagronde was mijn tegenstander Bhiem Ramdien. De uitslag van het toernooi had ik in eigen hand; bij winst was ik zeker kampioen. In het late middenspel forceerde ik een doorbraak naar dam, maar hij had nog veel tegenspel. Vanaf dat moment verraste hij mij met enkele zetten. Speelt hij nou een minder sterke zet, of ziet hij iets dat ik niet zie? Van jongs af aan is mij geleerd: ‘Als je niet ziet waarom iets slecht is, moet je het spelen.’ Met een enigszins ongemakkelijk gevoel voerde ik mijn zetten uit. Hij bleek geen briljant plan te hebben bedacht. Al vrij snel wist ik zeker dat mijn stand gewonnen was.
Om even te ontspannen haalde ik wat drinken. Hoewel ik de uitkomst van het toernooi in eigen hand had keek ik toch even kort bij mijn concurrenten. Martijn stond slecht, Alexander had geen bijzondere kansen. Mooi. Terug bij het bord was er ineens onrust. De organisatie was bezig een camera op het bord te richten. Ook de Friese dammers (Fries Dammen is een versie waarbij je naast diagonaal ook horizontaal en verticaal mag slaan, waarmee eigenlijk een heel ander spel ontstaat) stonden te kijken en overlegden op fluistertoon of ik zou gaan winnen. Ondertussen had Bhiem een zet gedaan. Uit wanhoop gaf hij een schijf weg, ik kon zelfs kiezen hoe ik wilde slaan. De organisatie was nog steeds bezig met de camera en er bleef veel onrust. Na een kleine twee minuten te hebben gekeken wat er allemaal om me heen gebeurde besloot ik de knoop door te hakken. Het maakte toch niet echt uit hoe ik zou slaan, beide leek me goed.
Ai! Ik sloeg toch verkeerd! Mijn tegenstander had nu echt iets gezien dat ik had gemist. Remise.
Daar hield mijn ongeluk nog niet op. Mijn concurrent Alexander Baliakin wist langszij te komen en een barrage was nodig voor de titel. De eerste barragepartij was op hoog niveau en eindigde in remise. De tweede partij had ik voor mijn gevoel duidelijk initiatief. Ik probeerde door te drukken, maar hij counterde. In een poging zo nauwkeurig mogelijk remise te forceren overzag ik na zo’n 9 uur spelen iets simpels. Ik moest genoegen nemen met plek 2 en zo werd vrijdag de 13e voor mij toch een ongeluksdag.
Een korte blik op de kalender leert me dat de volgende vrijdag de 13e valt op 13 juli 2018. Gelukkig speel ik die dag vrijwel zeker geen dampartij. Ook valt het op dat er in 2026maar liefst drie keer een vrijdag de 13e plaatsvindt. Tegen die tijd hoop ik de vraag: “Heb je ook een bijgeloof?” te kunnen beantwoorden met: “Nou, eerst dacht ik dat vrijdag de 13e een ongeluksdag was, maar inmiddels lijkt het wel mijn geluksdag!”