't Groningen gevoel van ...

... Arjan Blaauw

Ik was 15 jaar toen bij mijn ouders in Stadskanaal Martin Koeman aan de keukentafel kwam zitten, met de mededeling dat FC Groningen mij graag aan hun A1 elftal wilde toevoegen.
Als ik ja zou zeggen dan zou dit tevens betekenen dat ik moest verhuizen en in Groningen in het “voetbal”-internaat terecht zou komen. Dit was voor een 15-jarig “jonkie uut Stadsknoal” best een grote stap… BV Veendam en FC Emmen waren toen ook nog in de race, maar ik had samen met mijn ouders, Klaas en Klaasje (hoe is het mogelijk dat zij elkaar hebben gevonden, haha) de knoop doorgehakt en de keus gemaakt om het huis uit te gaan. In augustus 1990 werd ik inwoner van Groningen.

Ik kwam samen met twaalf andere voetballertjes die van buitenaf kwamen in het internaat te zitten. Jaap en Antje van Leggeloo waren onze pleegouders en ik heb er een fantastisch tijd gehad. Samen eten, voetballen, ouwe hoeren, maar ook bijvoorbeeld onder begeleiding van een studiebegeleider ons huiswerk maken. Martin Koeman kwam regelmatig langs om te checken of we naar school waren en of we ons gedroegen. Zo is Gerald Sibon na drie maanden door Martin Koeman weggestuurd, omdat hij zich niet aan de regels hield. Best jammer, want Gerald heeft toch best een aardige carrière gehad.

Ik weet nog dat ik toen voor het eerst naar het toenmalige Röling College ging en dat ik de eerste weken het had over voetball’n, lop’n en fiets’n. Dat heb ik vrij snel afgeleerd, haha. In de Grote stad zien ze je dan al snel als een boertje en zodoende probeerde ik in mijn beste Nederlands (met een lichtelijk Gronings accent) te articuleren, haha. Dit is later gelukkig allemaal goed gekomen.

Het voetballen ging steeds beter en ik ontwikkelde me steeds beter. Als eerste jaar senior mocht ik mijn debuut maken en ik heb zodoende vijf seizoenen bij de 1e selectie gezeten, waarbij ik zo’n vijftig wedstrijden heb gespeeld. In 1993 ben ik nog even verhuurd geweest aan FC Emmen.
In 1997 heb ik vijf seizoenen voor BV Veendam gespeeld en vanaf 2002 vijf seizoenen voor FC Emmen.
Het voetbal heeft mij veel gebracht en mij ook zeker gevormd! Al met al toch zo’n 15 jaar betaald voetbal en meer dan 300 wedstrijden, waar ik best trots op ben!

Toch ben ik altijd in het mooie Groningen blijven wonen. Mijn toenmalige vriendin en ik hebben nog wel overwogen om in mijn birthtown Stadskanaal een nieuwbouw woning te kopen, maar de stad had ons toch meer te bieden.

De sfeer, de winkels, de kroegen, de eetcafés en restaurants, concerten, festivals, het uitgaan. Maar ook de topsport op professioneel en amateurniveau. Ik heb ervan genoten en ik geniet er nog steeds van. Ik ben trouwens al 12 jaar werkzaam in Groningen voor Canon Business Center Noord, waarbij ik namens Canon vanuit ons kantoor aan de Rozenburglaan, de Stad en de provincie op de zakelijke markt bedien. Wat dan ook weer erg handig is dat mijn vriendin Mariëll en haar kinderen Merijn en Daniek in De Buitenhof wonen, gelijk achter mijn werk. Een fijne wijk en voor mij ook erg praktisch, want binnen twee minuten ben ik op mijn werk.

Ikzelf woon al 20 jaar in de Hoornse Meerwijk in een leuke gezellige straat, waar we elkaar bijna allemaal kennen en regelmatig in het weekend of na het werk eens bij elkaar zitten. Het relaxte, gecombineerd met gezelligheid, openheid en eerlijkheid. Zomers op het grasveld tussen de huizen kan het dan erg leuk zijn!

Nog steeds bezoek ik veel wedstrijden van FC Groningen als liefhebber, sponsor en als fan. Mijn zoons (Noa en Espen) komen er ook graag en zijn ook al echte supporters. De sfeer in het stadion is nog steeds heerlijk. Niet te vergelijken met Het Oosterpark, maar de Groene Kathedraal is echt een supermooi en sfeervol stadion voor een club als Groningen.

Door mijn zoons ben ik ook bij Be Quick 1887 terecht gekomen. Beide boys hebben de afgelopen jaren de mooie jeugdopleiding van Be Quick doorlopen en spelen komend seizoen in de 19-1 en 17-2.
Ik ben zelf TC lid en mede verantwoordelijk voor de jeugdafdeling, waarmee we in 2016 de Rinus Michels-award hebben gewonnen als beste amateur jeugdopleiding van Nederland. Een prestatie op zich!

Zelf voetbal ik bij de allermooiste amateurclub van Groningen, namelijk OZW (Oud Zwart Wit)
Bij OZW kun je alleen via iemand die al lid is en met goedkeuring van alle leden lid worden, middels een ballotage. We zijn allemaal vrienden van vrienden. Het belangrijkste wat ons bindt, is een gezellige, positieve en sociale sfeer. Niemand is anoniem en iedereen is betrokken. Dit maakt deze club volstrekt uniek en ik ben blij dat ik ooit ben aangedragen door mijn broer Henk en dat ik door de ballotage ben gekomen, haha

Voetbal en muziek zijn mijn 2 grootste passies en gelukkig kan ik in Groningen ook goed uit de voeten met dat laatste. In VERA en bijvoorbeeld De Oosterpoort kom ik regelmatig en ik hou van muziek met een “scherp randje”. Van een Editors tot Helmet, Pearl Jam, Fountaines D.C., Idles, The XX, Kyuss of een Metz. Ik ben zo blij dat we dit soort bands in Groningen kunnen zien. Zo heb ik dankzij een tip van Peter Weening ooit (mijn jeugdheld) Eddie Vedder (van Pearl Jam) live in Vera mogen aanschouwen en ook nog eens mogen ontmoeten. Onvergetelijk moment! Gelukkig zijn er in Groningen ook steeds meer festivals: Noorderzon, Kadepop en nu bijvoorbeeld het terrassen festival en Stadspark Live, ik hou er van!

Als ik bovenstaande zo lees, dan denk ik dat Groningen en ik vast nog wel even goede vrienden blijven! :-)