't Groningen gevoel van...

Machiel Akkerman

Ik ben een jongen van de Stad, altijd geweest. Geboren in de prachtige Vogelkersstraat, huisnummer 2 te Selwerd. Vanaf zo lang ik me kan herinneren gefascineerd door sport en alles wat daarmee te maken heeft. In het ouderlijk huis op rode klompjes door de kamer 'schaatsen' en zo Hilbert van der Duim en Geir Karlstad nadoen. Wat was het een feest om het wedstrijdschema uit het Nieuwsblad van het Noorden te scheuren en alle ronde- en eindtijden tot op de seconde nauwkeurig bij te houden. Vooral de tien kilometer oefende toen een magische aantrekkingskracht op mij uit. De Zweed Tommy Gustafson in zijn geel-blauw pak langs de nette, klein sneeuwlijnen zien snellen op een buitenbaan ergens in Noorwegen of Italië.

Tot mijn grote geluk had ik in Rob de Vries, nu een gewaardeerde collega bij RTV-Noord, een perfecte overbuurjongen. Alles wat wij op televisie zagen bootsten we na op het nabijgelegen pleintje. Zelf doeltjes bouwen om te voetballen of met een softbal de garagedeuren te lijf gaan. Met een ijshockeystick kanonskogels op elkaar afvuren of de eigenaardigheden van het cricketspel, dat net op de BBC te zien was geweest, kopiëren. Ook de liefde voor het maken van radio en televisie zat er bij ons beiden al vroeg in. Uren brachten we door op Rob zijn kamer om, voor ons, levensechte radio-uitzendingen van Langs de Lijn na te maken. Met heuse draaiboeken en een verdeling, toen al, van presentator en verslaggever. Soms moest je wel van vier wedstrijden tegelijk 'verslag' doen dus het vervormen van onze stemmen tot Jaap Bax, Felix Meurders en Rocky Tuhuteru vroeg ook het nodige improvisatie vermogen. De opgenomen 'uitzending' op TDK-cassettebandjes werd vervolgens kritisch teruggeluisterd. Iets wat ons later beroepsmatig goed van pas zou komen.

Uitgelaten van vreugde met een oranje handdoek door de straat rennen toen 'we' van Duitsland hadden gewonnen op het EK'88 en naar het nabijgelegen studentenflat vliegen om de eindzege tegen Rusland te vieren met uitzinnige landgenoten. Samen met oom Theo Reitsma voor het eerst mee naar het dak van het Oosterpark waar zijn commentaar-cabine was om een echt live-verslag voor Studio Sport mee te beleven. Wat maakte het een indruk als hij voor kwam rijden bij mijn oma in de Populierenlaan. Een grote auto, zo luxe dat ik er het bestaan nog absoluut niet van kende. Snel een kopje koffie met de rest van de familie en dan op weg naar het illustere stadion. Het geluid, de mensenmassa's en 22 spelers op het veld. Het maakte een onuitwisbare indruk en versterkte alleen nog maar het verlangen om zelf ook in de sport te kunnen werken, als verslaggever of commentator.

We verhuisden wat later naar Vinkhuizen en daar begon het puberen en de interesse voor andere dingen. Maar de fascinatie voor de sport bleef. Altijd. Via via terecht gekomen bij OOG-radio na een editie van Eurovoetbal, de kweekvijver voor omroeptalent in Groningen. In tien jaar tijd prachtige dingen meegemaakt met een hele hechte, gemotiveerde groep collega's. We zien elkaar nog steeds. Van live-verslagen op de radio van FC Groningen tot geïmproviseerde bijdrages. De winter had bijvoorbeeld de hele stad onder een witte deken gelegd. Alles afgelast, maar er moest toch een uitzending gemaakt worden. Dus naar het Stadspark getogen om daar een in alle haast georganiseerde arresleewedstrijd te becommentariëren. Vanwege onze slagkracht, passie en korte lijntjes was het allemaal mogelijk.

De stap kunnen maken naar RTV-Noord om daar te debuteren bij een wedstrijd van PKC '83 op sportpark De Kring. Na afloop meteen een regelrechte tijdrit op de fiets ondernemen om op tijd terug op de redactie te zijn en 'de handel' te monteren. Net op tijd, geslaagd voor het examen. Daarna alle mogelijke sporten verslagen in (de provincie) Groningen. Van roeien tot korfbal en van hockey tot rugby. Wat Groningen, ondanks een aantal uitstapjes naar het buitenland, toch steeds weer aantrekkelijk maakte waren de mensen, de sfeer en de prachtige omgeving. Met kameraad Theo Sikkema op de racefiets de uithoeken van de provincie verkennen. Hij als gids, ik in het wiel. Ervaren hoe mooi het landschap is op een glorieuze zaterdagochtend. De tijd van het bijhouden van schaatsschema's is voorbij, maar de liefde voor de (Groninger) sport is altijd gebleven. Dat dit nog lang mag voortduren.

*Machiel Akkerman*
Hij staat te boek als de meest begeerde vrijgezel van Stad en Ommeland. Machiel Akkerman ademt sport sedert z'n geboorte. Hij is freelance sportjournalist bij ondermeer RTV Noord en Podium TV. Machiel is ook al jaren als columnist verbonden aan Sport in Stad.