't Groningen gevoel van...

...Mark Mulder

Medio december 2019. Mobiel gaat. Jan van der Veen van Sport in Stad: of ik even een stukje wil schrijven over mijn Groningen gevoel. Geboren en getogen in stad EN sportliefhebber als ik ben, is de keuze snel gemaakt. ”Komt goed Jan!”

Sport en stad… twee dingen die je niet los kunt zien van elkaar en die ook nog eens onlosmakelijk met mij verbonden zijn. Beide lopen vanaf het begin als een rode draad door mijn leven. Heb er dus wel een bepaald gevoel bij. Ik zal het proberen te verwoorden.

Geboren in de Kochstraat, getogen in Vinkhuizen, waar ik tot en met de C-pupillen heb gevoetbald bij Lycurgus. Was daarnaast ook regelmatig te vinden op het basketbalpleintje aan de Edelsteenlaan. Vervolgens naar Be Quick, wat uiteindelijk mijn club zou worden en nog steeds is. Droom, net als elk ander jochie: profvoetballer worden! Lang in het eerste gespeeld, tussentijds wat uitstapjes gemaakt bij BV Veendam, Appingedam en Achilles 1894, maar uiteindelijk weer teruggekeerd bij de “Good-Old”. Een mooie tijd die mijn Groningen gevoel voor een belangrijk deel gevoed heeft en waar ik fijne contacten aan over heb gehouden!

Nog even terug. Als fanatiek sporter ging ik, in navolging van mijn broer, naar de ALO in Groningen (helaas is het gebouw aan de van Swietenlaan inmiddels gesloopt). De hele dag met meerdere takken van sport bezig zijn, geweldig! Het werd uiteindelijk ook mijn werk… in Groningen! Na mijn diensttijd te hebben vervuld als sportinstructeur ging ik vanaf 2001 aan het werk bij Huis voor de Sport Groningen. Vroeger nog aan de Laan van de Sport (!) in Hoogezand, maar nu in stad, pal naast de Stadjershal. Doel: Groningers in beweging brengen en houden! Ik werk er nog steeds, maar nu als communicatiemedewerker.

In al die tijd ben ik Groningen trouw gebleven en zal er ook altijd aan verbonden blijven. Net als aan de sport. Afgebouwd bij Be Quick “Tres” (inmiddels 7 tegen 7), tennissen bij GLTB op het authentieke tennispark Vorenkamp en ’s winters in de Stadjershal. En natuurlijk de 4 mijl, begrip in Groningen! Maar naast het zelf beoefenen volg ik de (Groninger) sport ook op de voet. Van jongs af aan (en nog steeds) regelmatig naar de FC en Donar en vroeger steevast naar Eurovoetbal natuurlijk! Topsport, Groninger gezelligheid met vele bekenden en specifieke sfeer op de Esserberg. Zelf ook twee keer mee mogen doen. Prachtig evenement! Jammer dat het er niet meer is...

Naast deze kenmerkende Groninger sportlocaties, clubs en evenementen, heb ik uiteraard ook een gevoel bij de stad zelf. Woon er nog steeds (nu in zuid) en zie mezelf niet snel weggaan. Het centrum moet binnen handbereik blijven. Op zaterdagmiddag af en toe even de stad in, krant, bakkie koffie en mensen kijken op terras bij de Sigaar aan de Hoge der A, waar je tot begin avond in de zon kunt zitten. Of even lunchen in de tuin van Stadscafé Pronk, op de hoek van de Vismarkt en de Folkingestraat. Vind dit overigens de mooiste winkelstraat van Groningen met al zijn niet-alledaagse winkels/eettentjes. In mijn gedachten zie ik marktkoopman James nog wekelijks op de Vismarkt staan. Een soort cabaretier, die tegelijkertijd op onnavolgbare wijze bloemen en planten verkocht. Of was het nou andersom!? Altijd lachen! En ook ’s avonds specifieke sfeer en gezelligheid in o.a. de Kromme Elleboog, of af en toe naar de schouwburg, zeker bij een voorstelling van Youp (heeft ook iets met Groningen...).

Ja, de binnenstad is mooi en voelt vertrouwd. Maar ook buiten het centrum heb ik meerdere favoriete plekken die mij een specifiek Groningen gevoel geven: het Noorderplantsoen met de sfeer van Noorderzon, het Hoornse- en Paterswoldsemeer (zowel in zomer als in winter), de Papiermolen en natuurlijk het Stadspark. Vroeger lag daar de ijsbaan van Groningen en ging je daar dus heen om te schaatsen als er geen ijs lag. Nu kom ik er om hard te lopen, te skaten of voor een festival. Allemaal typisch Groninger plekken met vele blijvende herinneringen, plekken waar ik zal blijven komen.

Alles verandert, zo ook in Groningen. De oude Suikerfabriek stinkt niet meer, de FC voetbalt inmiddels in het Hitachi Capital Mobility Stadion, het Forum is geopend en ook de nieuwe ringweg gaat er uiteindelijk een keer komen. Anders…, maar Groningen blijft Groningen en daar ben ik thuis!